На денешен ден, пред точно 50 години, почина рок-пејачката Џенис Џоплин, но нејзините песни, во кои таа ги изразуваше своите најдлабоки емоции како болка, гнев или слобода со силен, рапав и заповеднички глас, сè уште се слушаат и денес.
Хипи-кралицата на шоу-бизнисот беше најголемата женска ѕвезда во историјата на рокенролот, кога беше пронајдена мртва покрај креветот на 4 октомври 1970 година, во просторијата 105 од поранешниот хотел „Лендмарк“ во Холивуд. Џоплин почина од предозирање со хероин и големи количини алкохол на 27-годишна возраст, само три недели откако почина гитаристот Џими Хендрикс во Лондон и девет месеци пред да почина Џим Морисон во Париз. Сите тројца беа членови на Клубот 27, сите тројца починаа на врвот на својата кариера, на 27-годишна возраст.
Џенис ја започна својата кариера во раните шеесетти години како фолк и блуз пејачка во клубовите во Сан Франциско. Нејзини улоги беа Отис Рединг, Беси Смит, Били Холидеј, Реј Чарлс, Тина Тарнер и Арета Френклин. Никој не очекуваше дека белата девојка од Порт Артур, Тексас, облечена во психоделични монистра, нараквици и пердуви, ќе пее сиров блуз, глас долго натопен во никотин. Неговото трајно влијание и популарност може да се припише на сурови, оригинални и заводливи перформанси. Таа беше енергична на сцената, а од нејзиното лице леташе пот додека пееше. Со опсег на глас од три октави, таа ржеше, стенкаше и врескаше, за да изрази сурови емоции. Тоа беше комбинација на бучава и тон, вокални пресврти, што најдобро се гледа во нејзината песна „Part of my heart“ од 1968. Во кратка професионална кариера, која траеше само четири години, таа објави четири студиски албуми (последниот „Бисер“ беше објавен постхумно ), а некои од нејзините најголеми хитови беа „Down on me“, „Cry baby“, „Maybe“, „Mercedes benz“, „Me and Bobby McGee“
Иако не беше класична убавица, Џоплин беше секс симбол. На концертите, сексуалноста зрачеше од неа. Сепак, таа беше ранлива и рече дека води љубовта на сцената со 25.000 различни луѓе, а кога ќе заврши концертот, таа ќе си оди дома сама. Луѓето ја сакаа Џенис, и мажи и жени. Таа беше олицетворение на слободниот дух на шеесеттите години, дива, секси, паметна и духовита. Имаше многу љубовници, меѓу кои Рон МекКернан од групата „Great Ded“, Леонард Коен, чија песна „Chelsea Hotel No. 2“ зборува за аферата со Џенис, актерот Крис Кристоферсон итн.
Цел живот, таа очајно сакаше да ги задоволи своите родители. Дури и кога стана ѕвезда, им напиша со писма за да им се „извини што биле толку лоши“. Неколку месеци пред нејзината смрт, таа плати за подигнување на надгробна плоча на необележан гроб во Филаделфија, каде е закопана кралицата на блузот Беси Смит, една од нејзините најголеми модели. Џенис беше кремирана, а нејзината пепел беше расфрлана од авион преку Тихиот океан. Домот на славните во Клинленд ја вклучи Џенис с на својата листа на најдобри рок-изведувачи во историјата во 1995 година, а во 2005 година постхумно беше награден со Греми за животно дело.
Извор: novosti.rs